موضوع دکوراسیون
داخلی خانه ها بحث جدید و تازه ای نیست. با یک نگاه کوتاه و اجمالی به سیر روند
تغییر سبک ها این موضوع کاملاً مشهود است. اما دکوراسیون در هر دوره مفهوم تازه ای
به خود گرفته است چنان که گاهی به شدت افراطی و تزئیناتی و گاهی کاملاً حساب شده و
منطقی نمودار شده است.
در ایران نیز این
موضوع برخلاف تصور اکثر ما از دیرباز وجود داشته و مورد توجه بوده است. خانه های
ایرانی با سبک و سیاق خاص خود طراحی می شده اند و مبلمان خاصی در فضاهای مختلف
مورداستفاده بوده اند.
زندگی ماشینی دوره
ای که در آن هستیم و مشغله های کاری روزمره به خانه بار دیگر ارزشی دوچندان داده
است.
همه ما به طور
آگاهانه یا ناآگاهانه دست به طراحی دکوراسیون خانه خود می زنیم. نتایج تحقیقاتی که
در این زمینه انجام شده است بسیار جالب توجه است برای مثال در نمونه های متعددی که
در منطقه برکلی اوکلند مشاهده شده، بسیار جالب توجه است که اتاق های خواب، یعنی
تنها فضای خصوصی ساکنین، به نحو جاذب و مطابق با سلایق شخصی افراد دکوراسیون می
شوند که به طرز نمادینی نشان دهنده شخصیت صاحبان فضاست. اتاق های نشیمن ـ که فضایی
عمومی متعلق به ۶ یا ۸ نفر با شخصیت های متفاوت است ـ اندک و مختصر دکوراسیون می
شوند، شاید بیشتر به این خاطر که توافق برسر سلیقه های فردی متمایز و به شدت شخصی،
به آسانی حاصل نمی شود. جالب اینجاست که بیشتر خانه های خانوادگی معمولی ممکن است
نشان دهنده سازش متضادی باشد میان اتاق های خواب، که عملکردی اما غیرجذاب دکوراسیون
شده اند از یک طرف و اتاق های نشیمن که در آن از میهمانان و خویشاوندان پذیرایی می
شود از طرف دیگر؛ اتاق های نشیمنی که بهترین اثاثیه، نشان های خانوادگی، آثار هنری،
تصاویر و چیزهای دیگری از این دست هستند و بیانگر خودجمعی خانواده می باشند. تنها
استثنا برای چنین الگویی ممکن است اتاق نوجوانانی باشد که شدیداً جنبه خصوصیات فردی
به خود گرفته و بازتابی از تلاش های نوجوان برای دستیابی به شخصیت فردی متمایز از
والدین است.
در تحقیق منتشر شده
ای درباره اتاق های نشیمن، ادوارد لاو من و جیمز هاوس دریافته اند که وجود یا فقدان
اشیایی معین، اگرچه نه چندان دقیق، بر خصوصیت و شأن خانوادگی دلالت می کند. اتاق
نشیمن بیشتر از هر فضای دیگری در خانه این دلالت ها را آشکار می سازد، زیرا:
«اتاق نشیمن در حیطه ای قرار دارد که معمولاً در معرض دید میهمانان است و از این
جهت وضعیت آن باید در خور این نقش باشد. بنابراین انتظار می رود اتاق نشیمن بیش از
سایر قسمت های خانه، تلاش های فردی آگاهانه و ناآگاهانه برای هویت جمعی خانواده را
منعکس کند.»
خانه های امروزی ما
همانند خانواده های امروزی جالب و متفاوتند. برای تغییر دکوراسیون داخلی یک خانه
نوع نگاه افراد خانه و سلایق آنها چه در زمینه عملکردی و چه زیبایی شناختی حائز
اهمیت است. بدون توجه به سبک معماری، اندازه یا عمر خانه، تغییر دکوراسیون داخلی
خانه به وسیله خود شما به ارزش خانه تان به عنوان مکانی برای استراحت و لذت بردن از
جمع خانوادگی و دوستان اضافه خواهد کرد.
جست وجو کردن
سرگرمی های مورد علاقه خانواده و چگونگی گذران اوقات فراغتشان در طراحی دکوراسیون
داخلی کمک شایانی خواهد کرد. انتخاب رنگ ها نیز تحت تأثیر همین عامل است. برای مثال
یک خانواده جوان با فرزندانی خردسال ممکن است رنگ های شادی را برای افزایش کارایی
زمان یادگیری و بازی انتخاب کنند. رنگ های درخشان می تواند برای درها و چارچوب
پنجره ها و یا برای هماهنگ کردن مبلمان ناهماهنگ استفاده شوند. خانواده ای که افراد
آن از سفرهای پی درپی دور دنیا(!) لذت می برد ممکن است ترجیح دهد که طیفی از رنگ
هایی را که گلچینی از دسترنج های نفیس و قابل فهم طول سفر است انتخاب کند.